|
تاريخچه و جغرافياي شهرستان خواف
خواف شهرستاني است در استان خراسان رضوي، در جوار مرز مشترک با کشور افغانستان و در همسايگي شهرستانهاي : تربت حيدريه، تايباد، قائن و گناباد.
خواف تا سال 1368 هجري شمسي به عنوان يکي از بخشهاي پنج گانه شهرستان تربت حيدريه به شمار مي‌آمد واز آن سال به بعد به عنوان يک شهر ستان مستقل در تقسيمات کشوري منظور گرديد. شهرستان خواف داراي چهار بخش به نامهاي بخش مركزي، سلامي، سنگان و زوزن ميباشد.
اين شهر داراي پيشينه تاريخي بوده و نواحي تاريخي آن عبارتند از خرجرد (خرگرد)، زوزن، سجاوند (سيجاوند) و سنگان يا همان سنجان قديم.
در لغت نامه دهخدا در مقابل عنوان خواف اينچنين آمده:
"نام يکي از بخش هاي پنج گانه شهرستان تربت حيدريه که در جنوب خاوري آن شهرستان واقع است به حدود زير : شمال و خاور بخش طيبات و قسمتي از مرز ايران و افغانستان – شمال و باختر بخش قاين اين بخش کوهستاني و در جنوب رود شور و کنار مرز ايران و افغانسات در جلگه و زمين هموار قرار دارد و هواي آن اغلب بواسطه وزش بادهاي شديد مخصوصا بهار و پائيز غبار آلود و پر از گرد و خاک ميباشد. ارتفاعات با خرز از جنوب خاوري آن به طرف باختري ممتد است و بخش خواف را از بخش طيبات جدا مي کند و امتداد آن تا کتل خاکي پيش ميرود و بعد از ان به اسم چهل تن و قلعه تا شمال بخش خواف امتداد دارد. خواف را رود دائمي نيست فقط دو رشته مسيل بهار آبه که هر دو از شمال باختر بخش جريان دارد و به نام رود شور داخل خاک افغانستان ميشود و در آنجا موجود است اين بخش از چهار دهستان به نام بالا خواف – ميان خواف و پائين خواف و جلگه زوزن تشکيل شده است که جمعا داراي 98 آبادي بزرگ و کوچک است محصول عمده آن غلات زيره و درخت کاج شغل اهالي زراعت وگله داري و از صنايع دستي زنان قاليچه و کرباس بافي است."
|
|
مسجد ملک زوزن |
کوشک سلامی |
آسبادهای تشتیفان |